Ornat znajduje się w muzeum pod kaplicą. Ekspozycja mieści się w dolnej kondygnacji kościoła zamkowego zbudowanego w XIV w. Górna kondygnacja (kilkakrotnie przebudowywana) to kaplica Matki Bożej Kębelskiej. Muzeum powstało w 1995 r. z inicjatywy Zarządu Towarzystwa Przyjaciół Wąwolnicy i ówczesnego proboszcza ks. infułata Jana Pęzioła.
Ornat (łac. 'ornare' – ozdabiać; 'ornatus' – ubiór ozdobiony, wspaniały, strojny, ozdoba) – w liturgii rzymskokatolickiej, starokatolickiej, luterańskiej i anglikańskiej główna szata liturgiczna zakładana przez kapłana do mszy świętej i tych czynności, które łączą się z nią bezpośrednio.
Kolumna przodu i tyłu: na rypsowym tle bordowego jedwabiu wzór złożony z motywu grubego pnącza, dużych kwiatów i liści paproci. Wzór wykonany jest nicią złotą, a w drobnej części jedwabiem bordowym. Pnącza przeplatające się z sobą tworzą cebulastą rezerwę. W rezerwach mieszczą się kwiaty na łodygach. Brzegi pnączy, kwiatów i liści zdobi drobny motyw pełzankowy, wykonany w bordowym jedwabiu. Boki z welwetu bordowego, dobierane później.
Tkanina jedwabna z brokatelą. Styl orantu to renesans.
Ornat pochodzi z przełomu XVI i XVII wieku. Długość orantu to 116 centymetrów.
Materiał: tkanina jedwabna broszowana. Technika wykonania: rzemiosło artystyczne, koniec XVIII w. Wymiary : 100 cm x 63 cm
Materiał: tkanina jedwabna z brokatelą. Technika wykonania: rzemiosło artystyczne, 2 połowa XVIII w. Wymiary : 99 cm x 61 cm